یازدهم شهریور؛ سالگرد شهادت سردار جهادگر شهید محمد طرحچی

دست هایش را به قنوت برداشت و آسمانی شد
شهید «مهندس محمد طرحچی» دوازدهم شهریور 1360 عازم منطقه «شحیطیه» بود؛ دائماً به راننده خودرو می گفت «سریع‏تر برو! سریع‏تر برو! برسیم به منطقه تا ببینیم چه کارهایی را باید انجام بدهیم»؛ اصرارش بیجا نبود؛ او چیزی را می دید و به جایی فکر می کرد که دوستانش تصورش را هم نمی کردند.

تقریبا هوا رو به تاریکی می رفت، ماشینشان در رمل گیر کرد. شهید طرحچی در آن موقعیت که آتش سنگین دشمن زیاد بود، دائما طرح می داد و می گفت «باید فردا، چند تا تراکتور بیاوریم؛ تا جاده را مرمت کنیم»؛ با پیشنهاد وی همانجا مستقر شدند.
شهید طرحچی به دوستانش گفت «بهتر است که اول، نماز بخوانیم»؛ وضو گرفت و برای نماز آماده شد؛ در آن هنگام، دشمن، تعدادی گلوله منور به هوا پرتاب کرد و منطقه مثل روز روشن شد. شهید طرحچی در حال قنوت نماز مغربش بود، قنوتی که از آن به آسمان رسید.

قرارش یادش نرفته بود که روز سیزدهم باید به خراسان بر می گشت؛ او به وعده اش عمل کرد و در این روز با سری بریده و یک قسمت از کتف خود به پابوس امام رضا(ع) رفت و این بنیانگذار «جهاد سازندگی» و پشتیبانی ـ مهندسی جنگ جهاد «خوزستان» در بهشت رضا(ع) آرام گرفت.

 

مهندس شهید «حسین ناجیان» در مورد شهید «محمد طرحچی» می گوید:
محمد، الگوی مقاومت بود. هر گاه تصمیم می گرفت که کاری را انجام بدهد، غیر ممکن بود که آن کار را به انجام نرساند. هر مشکلی را، از پیش راه بر می داشت. نشانه چنین مقاومتی، شهامت و رشادت است؛ محمد این ویژگی را داشت. در محمد، کلمه ترس وجود نداشت. در اجرای کارهایی که به او محول می شد نیز در انجام عملیات مهندسی جبهه، آنچنان رشادت و مقاومت نشان می داد، آنچنان به دشمن نزدیک می شد که صدای گفت وگوی آنان را، از نزدیک می شنید! گاهی اتفاق می افتاد دشمن محمد و یارانش را، از فاصله چند متری به گلوله می بست؛ اما محمد، جان سالم به در می برد.

محمد در ابتدای جنگ تحمیلی در جبهه های جنوب حاضر شد و بخش اعظم کار مهندسی جبهه را به عهده گرفت. شب و روز، برایش فرقی نداشت. دایم به کار مشغول بود. گرچه روزهای اول جنگ، در اثر جریان های خائنان هایی مثل جریان «بنی صدر خائن» و هم دستانش، بچه ها در جبهه مظلوم بودند، اما این قاطعیت محمد بود که می ایستاد و با کمبودها مبارزه و مقاومت می کرد. فیلمبرداران بسیاری تلاش می کردند تا فیلمی از کارهایش تهیه کنند؛ اما او نمی پذیرفت؛ همیشه می گفت «ما که کاری نمی کنیم، ما داریم وظیفه مان را انجام می دهیم؛ کاری انجام نمی دهیم که خارق العاده باشد و به فیلمبرداری نیاز داشته باشد

اشتراک این مطلب

نوشتن یک دیدگاه

مطمئن شوید که تمام اطلاعات مورد نیاز و فیلد های ستاره دار را پر کرده باشید. کد HTML مجاز نمیباشد.

درباره ی کانون

تشکل (سازمان) مردم‌نهاد «کانـون سنگرسازان بی‌سنگر»، در سال 1383 با همت هیأت‌امنای آن که متشکل از «347» نفر از فرماندهان و باسابقه‌ترین نیروهای عملیاتی و ستادی «6» قرارگاه (لشگر)، «14» تیپ و «69» گردان مهندسی رزمی و پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی در دوران دفاع مقدس ـ از سراسر کشور ـ بودند، تأسیس گردید و باعث شد این نیروها مجدداً گرد هم آیند.

 

با این اوصاف، «کانـون سنگرسازان بی‌سنگر» مؤسسه‌ای فرهنگی ـ صنفی در راستای اهداف انقلاب اسلامی است که به منظور حفظ انسجام نیروهای پ.م.ج.ج، تلاش در جهت ادامة راه شهدای جهاد، حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، گرامیداشت یاد و خاطرة شهدای جهادگر و ایثارگران سازمان پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد (پ.م.ج.ج) در هشت سال دفاع مقدس، حمایت از ایثارگران جهاد و خانواده‌های ایشان و ترویج فعالیت‌های فرهنگی، علمی و تخصصی این عزیزان، تأسیس شده و فعالیت می‌نماید.

آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه

کاربر گرامی؛ لطفا برای اطلاع از فراخوان‏ ها و اطلاعیه های کانون سنگرسازان بی سنگر عضو شوید.