ناجیان اصل؛ عبدالحسین
شهید عبدالحسین ناجیان اصل نام پدر:محمود تاریخ تولد:5 آبان 1333 محل تولد:تهران تاریخ شهادت:10 مهر 1361 محل مزار:بهشت زهرا محل شهادت:سومار استان شهید:تهران ستاد مرکزی |
پس از شهادت شهید طرحچی، معمار و بنیانگذار مهندسی جدید جنگ در عرصة نبردهای زمینی، ـ که تجربة جدیدی در دنیا بود ـ چشم همة جهادگران داغدار جبههها، به یار و همراه همیشگیاش یعنی مهندس حسین ناجیان بود؛ فقط فرمانها و توصیههای او بود که سنگرسازان بیسنگر را آرام میکرد و به آنان خط میداد. حتی شهید سیدمحمدتقی رضـوی، یار دیگر شهید طرحچی هم مطیع شهید ناجیان بود و تصمیمات نهایی را به او واگذار میکرد.
شهید مهندس «عبدالحسین ناجیان اصل»، به سال 1333 در یک خانوادۀ مذهبی در تهران متولد شد. وی همزمان با طی دوران تحصیل در یک مدرسۀ اسلامی، با شرکت در جلساتمذهبی و فراگیری اصول اعتقادات و احکام اسلام، زیربنای فکری خویش را شکل داد.پس از پایان تحصیل دبیرستانی وارد دانشگاه پلیتکنیک تهران شد و از همان ابتدا با تلاشی پیگیر و خستگیناپذیر در محیط انجمن اسلامی و مسجد دانشگاه و با همیاری برادران همفکر خود، باعث ایجاد یک جو سالم در محیط دانشگاه شد. فعالیت وی در برنامههای اسلامی دانشگاه، چه در محیط انجمن اسلامی، چه درزمینة تهیة کتاب و چه دربرنامههای ورزشی، کمنظیر بود. خبر زلزلة طبس و فرمان امام امت(ره) مبنی بر کمک مستقیم به مردم رنجدیدة آن سامان، حسین را بر آن داشت که به آنجا برود. پس از مدتی به مرکز اردوگاه امام(ره) که در شهر طبس بود رفت و درآنجا به عنوان مسئول فنی و تدارکات به خدمت فی سبیلالله ادامه داد.
آغاز جنگ تحمیلی، سرآغاز تکامل و عروجی دیگر در زندگی حسین بود. با شروع جنگ، دیگر آرام و قرار نداشت و مرغی در قفس را میمانست که منتظر فرصتی برای آزادی باشد. بالأخره لحظة موعود فرا رسید و در آبانماه سال 59 به سوی اهواز رفت و در کنار دوست دیرینش شهید محمد طرحچی،سنگ بنای ایجاد ستاد پشتیبانی مناطق جنگی جنوب ـ که بعدها به پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد سازندگی تبدیل شد ـ را بنیان نهادند.شهید حسین ناجیان باکار بیشائبه و بدون سر و صدا توانست از نظر نیروی انسانی مدیر و مؤمن،مرکز ثقلی حول ستاد پشتیبانی ایجاد کند که به واسطة آن، مدیر ستاد توانست مسئولیت بسیار سنگین مهندسی جبهه را بپذیرد،و خودش نیز همواره یکی از عوامل مؤثر آن ستاد بود.
شهید ناجیان که حقیقتاً اسوة مقاومت و فعالیت بود، در روز 10 مهرماه سال 61 و در سن 28 سالگی، جلوهای از جذبة ملکوت را در جبهة سومار با خون خویش تصویر کرد و بدین ترتیب در تاریخ، پابرجا و ماندگار شد.