جهادگر شهید محمد حاجی محمدی کاخکی:
در پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ در شهر كاخك از توابع گناباد ديده به جهان گشود.
چهارم ابتدايي بود كه از نعمت پدر محروم گرديد و سرپرستي او و ديگر اعضاي خانواده به مادرش محول گرديد.
مادر محمد زني متدين و زحمتكش بود كه براي بزرگ كردن فرزندانش به نحو احسن نهايت سعي خود را مي‌نمود.

با از دست دادن پدر ، ترك تحصيل نمود و در تهران ، در مغازه نانوايي و كبابي مشغول كار شد.
وي پس از پنج سال به كاخك بازگشت و ازدواج نمود ولي به علت عدم تفاهم از همسرش جدا گرديد.
كتابهاي ديني مطالعه مي‌كرد.به ائمه (ع) ارادت خاصي داشت و بيشتر اوقات به امام حسين(ع)متوسل مي‌شد. در ايام محرم زنجير مي‌زد و در مراسم تعزيه ي امام حسين(ع)شركت مي‌نمود.
قبل از انقلاب در راهپيمايي‌ها شركت مي‌نمود .پس از انقلاب به فعاليتهايش ادامه دادعضو بسيج پايگاه محل بود و گاهي اوقات تا صبح با ديگر برادران بسيجي از شهر و از انقلاب پاسداري مي‌نمود.
با شروع جنگ تحميلي، ۳ بار عازم جبهه شد تا بتواند از مرز و بوم ميهن دفاع نمايد. اولین دفعه حضور در جبهه ها حدود ۲۰ سال داشت که از طریق سپاه پاسداران راهی مناطق جنگی شد , سپس از طریق جهاد سازندگی عازم جبهه ها شد.و به عنوان راننده بولدوزر به كار سنگر سازي مشغول بود.
محمد بر اثر بمباران شيميايي، در سومار مجروح شد و در اثر مصدومیت عمیق گاز خردل در ریه و شش ها در بيمارستان امام رضا(ع) مشهد بستري گرديد وي سرانجام در تاريخ ۲۸ خرداد ۱۳۶۹ پس از تحمل رنج‌هاي فراوان به وصال معشوق شتافت.
پيكر پاكش را در زادگاهش ، شهر كاخك،به خاك سپردند .

فرازی از وصـیت نامه شهیدمحمد حاجی محمدی کاخکی :
من آخرین کلامم را با مردم انقلابی و شهیدپرور در میان می گذارم شما عزیزان که مرا می شناسید من از اول زندکی ام با مشکلات زیادی مواجه بودم ولی همیشه از خداوند طلب آمرزش داشتم.
من برای رضای خدا به جبهه آمدم گر چه قطره کوچکی از دریای بیکران اسلام هستم و بودم ولی وظیفه خود دانستم که به اندازه توانم جبهه های جنگ را یاری کنم .
برادران و خواهران عزیزم شما را وصیت می کنم که همواره پشتیبان امام و انقلاب باشید و نگذارید که خون های این همه جوان که به خاطر اسلام به زمین ریخته شده نابود شود.
اگر خداوند از من راضی شود خوشحالم که به سوی او می روم چون این دنیای فانی برای من ارزشی ندارد .
از نماز خود غافل نشوید وهمیشه به یاد خدا باشید.

• قبلی
• بعدی